Στον απόηχο της βυζαντινής και οθωμανικής ιδιαιτερότητας που συνθέτουν το όμορφο παζλ της Άνω Πόλης, θαυμάσαμε και περιηγηθήκαμε στα ελληνιστικά, βυζαντινά και οθωμανικά μνημεία στην εκπαιδευτική επίσκεψη που οργάνωσαν οι δάσκαλοί μας.
Αρωγοί αυτής της προσπάθειας ήταν, τόσο οι δάσκαλοί μας όσο και ο ξεναγός κ. Τσεκούρας Αθανάσιος. Αφεθήκαμε από το πρώτο λεπτό στην ιστορική αφήγηση του Επταπυργίου γνωστό και με την οθωμανική ονομασία Γεντί Κουλέ. Το βυζαντινό οχειρωματικό περίβολο, του οποίου η περίμετρος μετρούσε 8 χλμ, με τους δέκα πύργους και τα νεότερα κτίσματα των φυλακών είναι τα απομεινάρια μιας άλλης εποχής που τραγουδάμε έως σήμερα σε πολλά ρεμπέτικα τραγούδια.
Μας μίλησαν επίσης για το παλιότερο κοιμητήριο της πόλης που ξεκινούσε από την Καμάρα και έφτανε νότια της Εγνατίας Οδού.
Ακολούθησε η ξενάγηση στη Μονή Βλατάδων σε μικρή απόσταση από την “Πορτάρα” και τα βυζαντινά τείχη. Κερδίζοντας αρχικά την προσοχή μας ο υπέροχος αύλειος χώρος, με τα παγώνια και τη θέα απ΄όπου αγναντεύεις ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη, προχωρήσαμε στο εσωτερικό του ναού. Είναι αξιοσημείωτο ότι είναι το μοναδικό βυζαντινό μοναστήρι της πόλης που λειτουργεί μέχρι σήμερα και από την αρχική μονή σώζεται μόνο το καθολικό της. Γνωστή και ως Τσαούς Μοναστήρι μας συνεπήρε η ιστορία του Τσαούς Μπέη, του Οθωμανού λοχία που φύλαγε τη δεξαμενή με το νερό.
Προχωρώντας στα καλντερίμια της Άνω Πόλης συναντήσαμε το άγαλμα του Βασίλη Τσιτσάνη, του μεγάλου Έλληνα συνθέτη και στιχουργού του ρεμπέτικου τραγουδιού που τόσο αγάπησε αυτή την πόλη που τον σημάδεψε μουσικά.
Περπατήσαμε μέσα από τα ευωδιαστά σοκάκια και τα φιδογυριστά καλντερίμια για να φτάσουμε στο Ναό του Οσίου Δαβίδ ή Λατόμου (από τα λατομεία της περιοχής) και να εντυπωσιαστούμε από το ψηφιδωτό της κόγχης που στο κέντρο της απεικονίζει τον Χριστό (νεαρό) να κάθεται σε πολύχρωμο τόξο και γύρω του να εικονίζονται τα σύμβολα των τεσσάρων Ευαγγελιστών (άγγελος, αετός, λιοντάρι και μοσχάρι).
Η επόμενη ξενάγηση ήταν στο Ναό του Αγίου Νικολάου του Ορφανού το όνομα του οποίου είτε προέρχεται από τον κτήτορα της μονής που ονομαζόταν Ορφανός είτε στην ιδιότητα του Αγίου Νικολάου ως προστάτη των χηρών και ορφανών. Εκεί θαυμάσαμε τις υπέροχες τοιχογραφίες του Ορφανού που αποτελούν σημαντικά ζωγραφικά σύνολα της τέχνης του 14ου αιώνα.
Πράσινες αυλές, ίχνη προσφυγιάς, κτίσματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, σοκάκια πλημμυρισμένα από τη μυρωδιά του γιασεμιού συνόδευαν το βυζαντινό περίπατό μας στα μνημεία της Άνω Πόλης που δε θέλαμε να τελειώσει!
Για την Ε΄τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ωραιοκάστρου
Οι μαθητές
Σ . Μ .
Κ . Η .
Ακολουθεί ένα βίντεο (ανοίξτε τον ήχο) με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την εκπαιδευτική επίσκεψη:
Print Friendly
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου