Τα ωραιότερα παιχνίδια που παίζαμε μικροί στις αλάνες και πλέον χάθηκαν στον χρόνο

Ιδού μερικά από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων.

 

Κρυφτό

Ένας «τα βγάζει», ένας «τα φυλάει» (ποια; Ποτέ δεν μάθαμε) και ένας σούπερ γενναίος τρέχει στο αρχικό «φυλάκιο» να φωνάξει «φτου ξελευτερία για όλους». Αγαπημένη λεπτομέρεια, πως εκείνος/η που τα φυλούσε, όταν μας έβρισκε φώναζε «να ένας [Γιάννης]» ακόμα και αν δεν υπήρχαν πολλοί Γιάννηδες στο παιχνίδι.

Σκοτεινό δωμάτιο

Αγαπημένη παραλλαγή του Κρυφτού για πάρτι, προϋπέθετε ότι εκείνος που τα φυλούσε δεν έπρεπε μόνο να ψάξει στα σκοτεινά για να ανακαλύψει τις κρυψώνες των υπολοίπων, αλλά και να ψηλαφήσει εκείνον που θα έπιανε, για να αποφανθεί ποιος ήταν. Όσοι φορούσαμε γυαλιά ή είχαμε φουντωτά μαλλιά χάναμε πάντα, όπως και στην Τυφλόμυγα.

 

Τζαμί

Το «Τζαμί» παίζεται από τέσσερα παιδιά και πάνω. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Για να αρχίσουν το παιχνίδι χρειάζονται έξι κεραμίδια ή πλατιές πέτρες και μια μπάλα. Τα κεραμίδια τα βάζουν το ένα πάνω στο άλλο, ώστε να σχηματιστεί ένας πύργος. Η πρώτη ομάδα στέκεται πίσω από τα κεραμίδια. Η δεύτερη ομάδα πηγαίνει εφτά οχτώ μέτρα μπροστά από τα κεραμίδια. Τα παιδιά της δεύτερης ομάδας προσπαθούν με τη μπάλα να ρίξουν τον πύργο με τα κεραμίδια. 

 Αν κάποιο παιδί ρίξει τα κεραμίδια χτυπώντας τα με τη μπάλα, τότε διασκορπίζονται στο γύρω χώρο οι δυο ομάδες. Η μεν πρώτη ομάδα επιδιώκει να «κάψει» τους παίκτες της δεύτερης χτυπώντας τους με τη μπάλα, η δε δεύτερη προσπαθεί να ξαναβάλει τα κεραμίδια στη θέση τους, έτσι ώστε να ξανασχηματιστεί ο πύργος, δηλαδή το «Τζαμί». 

Το λουρί της μάνας

Τα παιδιά σχηματίζουν ένα κύκλο καθισμένα γύρω από τη μάνα, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά. Εκείνη βγάζει τη ζώνη της ή ένα λουρί ή ένα σχοινί και σχηματίζει μ? αυτό διάφορα σχήματα, όπως ένα μήλο ή αχλάδι ή καλάθι κ.α. Τα άλλα παιδιά πρέπει να μαντεύσουν τι παριστάνει. Σ? όποιο παιδί το βρει δίνει η μάνα το λουρί και τότε εκείνο πρέπει να σηκωθεί και να κυνηγήσει τα άλλα παιδιά.

Η μάνα παραμένει στη θέση της και κάθε τόσο φωνάζει: “τρεις και το λουρί της μάνας”. Εκείνος που κρατάει το λουρί, συνεχίζει το κυνήγι του και αν χτυπήσει κάποιο παιδί, τότε εκείνο βγαίνει από το παιχνίδι. Αν όμως η μάνα φωνάξει: “τρεις και το λουρί της μάνας” τότε αυτός που κυνηγάει, πρέπει αμέσως να γυρίσει πίσω και να παραδώσει το λουρί στη μάνα, αλλιώς τα άλλα παιδιά έχουν το δικαίωμα να τον κυνηγήσουν, να του πάρουν το λουρί και ν? αρχίσουν μ? αυτό να τον χτυπούν.

 

Ένα-δύο-τρία στοπ

Χαράσσεται στο έδαφος μια γραμμή και σ? αυτή στέκεται ένα παιδί που έχει οριστεί ότι θα τα φυλάει. Σε απόσταση όχι μικρότερη των 10 μέτρων χαράσσεται απέναντι από την πρώτη μια δεύτερη γραμμή, πίσω από την οποία στέκονται τα υπόλοιπα παιδιά.

Το παιδί που τα φυλάει, με τη φράση “ένα-δύο-τρία στοπ? καλεί τα υπόλοιπα παιδιά να πλησιάσουν τη γραμμή του για να ακουμπήσουν την πλάτη του. Με την πλάτη γυρισμένη, χωρίς να βλέπει τα παιδιά, ο φύλακας λέει πολύ γρήγορα τη φράση και γυρίζει απότομα προς το μέρος των παιδιών.

Αυτά πρέπει, μόλις ακούσουν τη φράση, να τρέξουν μπροστά και να σταματήσουν ακίνητα, όταν ο φύλακας στραφεί προς το μέρος τους. Όποιο παιδί συλλάβει ο φύλακας να μη σταθεί ακίνητο, το καίει και το παίρνει κοντά του.

Τα πρώτα παιδιά που θα πλησιάσουν το φύλακα, απλώνουν τα χέρια, για να είναι έτοιμα με την επανάληψη της φράσης να κτυπήσουν το φύλακα και να ελευθερώσουν τα παιδιά που έχει πάρει. Μετά το κτύπημα, τα παιδιά που έχουν καεί και τα υπόλοιπα που έφτασαν κοντά στο φύλακα χωρίς να καούν, τρέχουν πολύ γρήγορα προς τη γραμμή τους, για να μην τους πιάσει. Όποιο παιδί καταφέρει να πιάσει προτού τη γραμμή, γίνεται φύλακας, αλλιώς τα φυλάει πάλι ο ίδιος.

 

Το κοροΐδο

Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και σκορπίζονται μέσα στο Χώρο. Μια μπάλα θα έχει στην Κατοχή της η ομάδα που την πήρε μετά από κλήρωση. Η άλλη ομάδα θα είναι τα κοροΐδα. Η μπάλα θα περνά πάνω απ? τα κεφάλια τους ώστε να μη μπορούν να την πιάσουν. Οι αντίπαλοι θα προσπαθούν να ρίχνουν τη μπάλα με έξυπνο τρόπο από χέρι σε χέρι, κάνοντας προσποιήσεις, αναπηδήσεις και διάφορα τεχνάσματα για να μην πάρουν τη μπάλα τα κοροΐδα. Αλλά και τα κοροΐδα δεν θα είναι πάντα κοροΐδα, αφού το ρόλο τους κάποια στιγμή θα αναλάβουν οι άλλοι.

 

Πυθία

Το δημοφιλέστερο μάλλον παιχνίδι σε κάθε 90s πάρτι που σεβόταν τον εαυτό του (κάποιοι το έλεγαν και Μάντη Κάλχα) απαιτούσε δύο δωμάτια –ή ιδανικά μια συρόμενη πόρτα ανάμεσα στις δύο ομάδες– και μια Πυθία που διάλεγε στην τύχη δύο άτομα και έλεγε τι πρέπει να κάνουν. Εννοείται πως η δημοφιλέστερη «εντολή» ήταν «να φιληθούν».

 

Μακριά Γαϊδούρα

Το πιο kinky πράγμα που μπορούσες να φανταστείς ή να κάνεις στα 9 σου. Ήταν πρακτικά αδύνατο να διασχίσεις τόσες πλάτες, αλλά αυτό ποτέ δεν σταμάτησε κανέναν από το να προσπαθήσει –κυρίως γιατί ήταν «πονηρό» και «αστείο».

 

Σπασμένο τηλέφωνο

Προάγγελος του ταλέντου μας στην επικοινωνία ως ενήλικες, το σπασμένο τηλέφωνο περιελάμβανε μια σειρά ανθρώπων που λένε το ίδιο πράγμα ο ένας στο αυτί του άλλου. Η παραποιημένη αρχική φράση που λέει δυνατά ο τελευταίος εγγυάται –για κάποιο μυστήριο λόγο– τρελά γέλια.

 

Κλέφτες κι αστυνόμοι

«Παίζαν? οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους» τραγουδά η Χαρούλα Αλεξίου στην Οδό Αριστοτέλους θυμίζοντάς μας το παιχνίδι-μπλοκμπάστερ, στο οποίο οι αστυνόμοι κυνηγούν την αντίπαλη ομάδα, τους κλέφτες, και όταν τους πιάνουν τους κλείνουν σε μια περιοχή, που θεωρείται φυλακή. Οι κλέφτες που δεν έχουν αιχμαλωτιστεί προσπαθούν να «αγγίξουν» την φυλακή για να ελευθερώσουν τους «συναδέλφους» τους, ενώ οι αστυνομικοί συνεχίζουν να περιφρουρούν και να κυνηγούν.

 

Τα μήλα

Η μπάλα έσκαγε με δύναμη σε χέρια/ πόδια/ θώρακα, ενώ εσύ προσπαθούσες να κάνεις ταυτόχρονα δύο πράγματα: Να την πιάσεις και να την αποφύγεις. Το multitasking στα καλύτερά του. Στο δε τέλος του παιχνιδιού, ο ήρωας που δεν είχε βγει από το παιχνίδι έπρεπε να αποφύγει το χτύπημα δέκα φορές για να σώσει την ομάδα του από την ντροπή της ήττας.

Κουτσό

Είναι ένα παιχνίδι που εμφανίζεται στην αρχαιότητα με το όνομα “ασκωλιασμός”. Παίζονταν τότε στις γιορτές κυρίως των Διονυσίων, που γι? αυτό το λόγο ονομάζονταν και “Ασκώλια”. Συνεχίζει όμως και σήμερα να παίζεται και στοχεύει στην ανάπτυξη της αντίληψης του χώρου και στην καλλιέργεια της μνήμης και της παρατηρητικότητας.

Τα παιδιά σχεδιάζουν κάτω ένα μεγάλο παραλληλόγραμμο που χωρίζεται στη μέση και κάθε μέρος σε πέντε τμήματα, τρία ίσα και δύο μεγαλύτερα. Με τη βοήθεια μιας λείας και πλακωτής πέτρας, περίπου 8-10 πόντων, το κάθε παιδί πρέπει να περάσει, σπρώχνοντας την πέτρα με κουτσό, απ? όλους τους χώρους του πρώτου μέρους και να επιστρέψει από τους χώρους του δεύτερου μέρους, βγάζοντας την πέτρα έξω από το τελευταίο παραλληλόγραμμο, χωρίς ποτέ να πατήσει πάνω στη γραμμή. Νικητής στο παιχνίδι θεωρείται το παιδί που θα περάσει όλους τους χώρους, χωρίς να πατήσει τη γραμμή. Στο πέρασμα των παραλληλογράμμων ακολουθείται η παρακάτω διαδικασία: το κάθε παιδί ρίχνει την πέτρα στο παραλληλόγραμμο ένα, με πήδημα κουτσό πηδά μέσα και αρχίζει να σπρώχνει την πέτρα από παραλληλόγραμμο σε παραλληλόγραμμο χωρίς ούτε η πέτρα ούτε κάποια άκρη του πέλματος να αγγίξουν τη κάθε γραμμή. Έχουν δικαίωμα τα παιδιά να ξεκουράζονται με το πάτημα της μύτης του σηκωμένου ποδιού. Στη συνέχεια, αφού το παιδί έχει περάσει με επιτυχία όλα τα παραλληλόγραμμα, θα πιάσει την πέτρα και θα την ρίξει στο παραλληλόγραμμο δύο, με προσοχή να πέσει μέσα, γιατί αν πέσει έξω θα χάσει τη σειρά. Αυτό γίνεται συνέχεια πετώντας κάθε φορά την πέτρα στο επόμενο παραλληλόγραμμο.

 

Ο σαλίγκαρος

Με ένα ξύλο, μια κεραμίδα ή ένα κάρβουνο χαράζουν στο έδαφος ένα σαλίγκαρο και με λάχνισμα ορίζουν πιο παιδί θα παίξει πρώτο και θα χαράξει τα “πατήματα”. Το πρώτο παιδί αρχίζει το κουτσό, πετώντας το κεραμίδι του στο πρώτο πάτημα. Εκεί θα πηδήσει κουτσοπόδι και πάλι κουτσοπόδι θα σπρώξει το κεραμίδι του στο δεύτερο πάτημα κ.ο.κ. ως το κέντρο του σαλίγκαρου, όπου έχει δικαίωμα να πατήσει και με τα δυο πόδια για να ξεκουραστεί λίγο. Κατόπιν επιστρέφει με τον ίδιο τρόπο. Αν φτάσει έξω ομαλά, τότε κάνει ένα “ρούμπο”. Αν είτε το κεραμίδι του πέσει στη διαχωριστική γραμμή, είτε το πατήσει αυτό, είτε πατήσει κάτω και με τα δύο πόδια, τότε βγαίνει από το Παιχνίδι και αρχίζει το δεύτερο. Κερδίζει όποιο παιδί κάνει τους περισσότερους “ρούμπους”.

πηγή:  www.cityportal.gr